باز خواهیم
گشت
باز خواهیم گشت
به گذشته ای
که دیگر
از آن ما نیست
هیچ،
جز اندوهی اخگرگون
که در شریان مشتعل پاییز
باد می رخصد.
کوچه ام را
به من بازگردان
جاده ام را
عشق ام را
و اندوه ام را
که دیگر
بیزارم از
آمد شد مدام دخترکانی
که شهر رازناک مرا
به بوی لعنت و تسلیم خویش
آلوده اند
برای من آوازی بخوان
که شنیده باشم اش مکرر
و از یاد برده باشم
تا خاطرم بارور شود
دوباره
به رنگ آزادی
به زیبایی بیهودگی
به شکل بیهوده ی آزادی
چرا که زیباست
هر آنچه
بیهوده زیباست
برای من اشکی بریز
بر گلیم فرسوده ی من
آنکده از
خاکستر و
خاطره
بگذار تا دریچه بسته بماند
زیرا که نیست هیچ،
جز آنچه
نباید باشد
هیچ،
جز گذشته ای
که دیگر
از آن ما
نیست
بهمن 1381
نظر دهی